குமரிக்கடல் வள்ளுவர் சிலை - வைகோ பேச்சு

குமரிக் கடல் வள்ளுவர் சிலை (1.1.2000)

நானில மக்களுக்கெல்லாம் நல்வழி காட்டும் நுழைவாயில்! திறப்பு விழாவில் வைகோ பெருமிதம்!.....

குழும் தென்கடல் ஆடும் குமரி தொடரும் வடபால் அடல்சேர் வங்கம் ஆழும் கடல்கள் கிழக்கும் மேற்கரம் அறிவும் திறனும் செறிந்த தாயகமாம் தமிழ்த் திருநாட்டில் அறத்துப்பாலும் பொருட்பாலும் இன்பத்துப்பாலும் இணைத்திட்ட திருக்குறனைப் போல் அரபிக் கடலும் வங்கக் கிடலும் இந்துமாக் கடலும் அலைக்கரம் உயர்த்தி ஆர்ப்பரிக்கின்ற கன்னியாகுமரியில்,அணுவைத் துளைத் தேழ் கடலைப் புகட்டிக் குறுகத் தரித்த குறளை வையகத்திற்கு வழங்கிய செந்தாப் புலவராம் திருவள்ளுவரின் புகழைத் திக்கெட்டும் பரவச் செய்ய திருவுருவச் சிலைதனை நிறுவி திறந்து வைத்து. இந்த விண்ணும் மண்ணும் அலைமாகடலும் உள்ளவரை அழியாப் புகழைக் குவித்துவிட்ட தன்னிகரில்லாத தலைவர், சங்கத் தமிழை, குறளோவியத்தை எண்ணற்ற காவியங்களை அணிமணிகளாக அன்னைத் தமிழுக்குச் சூட்டிய முத்தமிழறிஞர் பூம்புகார் கண்ட கலைத்தச்சன்; தந்தை பெரியாரின் தகைசால் மாணாக்கர் மூண்டு பகையெழுத்தாலும் நெஞ்சுரத்தால் தம்பிமார் படையை நடத்துகின்ற வல்லமையால் அறிஞர் அண்ணாவின் நெஞ்சமெல்லாம் நிறைந்திட்ட ஆற்றலின் ஜீய ஊற்று - அரசியலில் என்னை வளர்த்து ஆளாக்கிய ஆருயிர் அண்ணன் தமிழகத்தின் முதலமைச்சர் டாக்டர் கலைஞர் அவர்களே!

உலகிலே வாழுகின்ற தமிழர்களின் உள்ளத்திலேயெல்லாம் இன்பத் தேனை அள்ளி வழங்குகின்ற இந்தச் சீர்மிகு விழாவினுடைய தலைவர் பைந்தமிழுக்கோர் தேர்ப்பாகன் - தன்மான இயக்கத்தினுடைய முன்னணித் தலைவர் ஆருயிர் அண்ணன் மாண்புமிகு பேராசிரியர் அவர்களே!

தமிழர் வாழும் பிற நடுகளிலேயிருந்து வருகை தந்துள்ள மாட்சிமை தங்கிய அமைச்சர் பெருமக்களே! மாண்புமிகு அமைச்சர் பெருமக்களே! மதிப்பு வாய்ந்த அரசியல் கட்சித் தலைவர்களே! உலகின் நாலா திசைகளிலேயிருந்தும் வருகை தந்துள்ள தமிழ் அறிஞர்களே! ஆன்றவிந்தடங்கிய கொள்கைச் சான்றோர்களே! பெருஞ்சிறப்பான சிலை வடித்த சிற்பி மதிப்புமிக்க கணபதி ஸ்தபதி அவர்களே! அவரோடு இணைந்து பணியாற்றிய மதிப்பு வாய்ந்த சிற்பிகள! அன்புத் தாய்மார்களே! அருமைப் பெரியோர்களே! செந்தமிழ் நாட்டுச் செல்வங்களே! வணக்கம்.

மலர்ந்திடும் புத்தாயிரம் நல்லாயிரமாகத் திகழ்ந்திட மனித குலத்திற்கே வழிகாட்டிய மாமறை தந்த திருவள்ளுவரின் திருவுருவச் சிலையை அண்ணன் டாக்டர் கலைஞர் அவர்கள் தனது திருக்கரங்களால் திறந்து வைத்திருக்கின்றார். ஒன்பது ஆண்டுகளுக்கு முன்னால் செப்டம்பர் திங்கள் 20 ஆம் நாள் இதே கன்னியாகுமரி கடற்கரையில் சிலைக்கான அடிக்கல் நாட்டு விழா நடைபெற்ற வேளையில் அண்ணன் பேராசிரியர் அவர்கள் தலைமையேற்ற அவ்விழாவிலே கலைஞர் அவர்கள் பேசுகிறபோது கூறிய சொற்கள் இன்னமும் என்னுடைய செவிகளிலே சிங்காரம் செய்து கொண்டிருக்கின்றன. இரவு நேரங்களிலே பாறையின் மீது படுகின்ற உளியின் ஓசை எனது செவிகளிலே விழும்.

விவேகானந்தருடைய நினைவாலய மண்டபம் எழுப்பப்படுகின்ற நிகழ்ச்சி என் இதயத்திலேபடும்.

திருவள்ளுவருக்குச் சிலையமைக்க வேண்டுமென்று இந்த அடிக்கல் நாட்டு விழா நடைபெறும் நேரத்தில் என் மனக் கண்ணிவே எண்ணிப் பார்க்கின்றேன்; கனவு காண்கின்றேன். தமிழகத்தின் கோடானு கோடி மக்கள் நேரிலும் தொவைக்காட்சி வாயிலாகவும் காணுகின்ற அந்தத் திருநாளை எதிர்நோக்குகின்றேன். அந்த நாள் வராதா என்று நான் கனவு காண்கிறேன் என்று பேசினீர்களே, அண்ணன் கலைஞர் அவர்களே! அந்தத் திருநாள் வாய்த்திருக்கிறது. காணவும் கண்டு மகிழவும் - ஏன் அந்த விழாவிலே பங்கேற்று உரையாற்றவுமான வாய்ப்பு கிடைத்ததையெண்ணி பிறவிப் பெரும்பயனாகக் கருதி நான் நன்றி தெரிவிக்கின்றேன்.

The dawn of the new Millennium. இது புத்தாயிரத்தினுடைய முதல் நாள். உலகிலே பல்வேறு பகுதிகளிலே இந்தத் திருநாளைக் கொண்டாடுகிறார்கள். ஆனால், 2000 ஆண்டின் தலைநாளாகிய ஜனவரி முதல் நாளில் இந்தச் சிலைதனை இங்கே நீங்கள் திறந்து வைத்திருக்கின்றீர்கள். இந்த நாளில் உலகத்தில் ஆறு கண்டங்களில் பூமிப் பந்திலே நடந்த - நடந்து முடிந்த - நடைபெற்றுக் கொண்டிருக்கின்ற எந்தவொரு விழாவும் இதற்கு நிகரான விழா இல்லை என்பதனை எண்ணிப் பார்க்கின்றேன். 

உலகில் எந்தக் கவிஞனுக்கும். இப்படிப்பட்ட சிலை எழுப்பப்பட்டதில்லை. அலைகடல் மீது எழுப்பப்பட்டதில்லை; எந்த நாட்டிலும் எழுப்பப்பட்டதில்லை. 

ஒரு வீரனை இன்னொரு வீரன்தான் மதிக்க முடியும். ஒரு கவிஞனை இன்னொரு கவிஞன்தான் மதிக்க முடியும்; அந்தக் கவிஞனுடைய ஆற்றலை இன்னொரு கவிஞள்தான் உய்த்து உணர முடியும். 

எங்கள் தமிழகத்தின் கொற்றவனே ஒரு கவிஞன் என்ற காரணத்தினால் டாக்டர் கலைஞர் அவர்களே இந்தச் சிலையை நீங்கள் திறந்து வைத்திருக்கின்றீர்கள்.

*வரலாற்றில் நிலைப்பீர்!*

திருவள்ளுவருக்கு பழமையான நாட்களிலே பத்துப் பேர் உரை எழுதியிருக்கிறார்கள். தருமர், மணக்குடவர், தாமத்தர், நச்சர், பருதியார், திருமலையார், மல்லர், பரிப்பெருமாள், காளிங்கர், பரிமேலழகர் எனப் பத்துப் பேர் உரையெழுதியிருக்கிறார்கள். 

நீங்கள் உரை எழுதினீர்கள். உயிரோவியமாக குறளோவியம் தீட்டினீர்கள். வான்புகழ் வள்ளுவனுக்குக் கோட்டம் அமைத்தீர்கள். இன்று சிலை நிறுவப்பட்டதைத் திறந்து வைத்திருக்கின்றீர்கள்.

இன்னும் ஆயிரமாயிரம் ஆண்டுகள் வரும். அந்த வரப்போகின்ற நூறு நூறு ஆண்டுகளில் இந்த நாளை நினைவிலே வைக்கும் தமிழ்க்குலம். இந்த நாளும் நிகழ்ச்சியும் திறந்து வைத்த நீங்களும் வரலாற்றினுடைய பொன்னெழுத்துக்களிலே நிலைத்திருப்பீர்கள்.

உலகம் பல்வேறு நிகழ்ச்சிகளைக் கண்டிருக்கின்றது. 

பெத்லகத்திலே கிறிஸ்துநாதர் பிறப்பதற்கு முன்பு பல்வேறு அம்சங்கள் அதிசயங்களாக நிர்ணயிக்கப்பட்டு இருக்கின்றன.

பல நாடுகளிலேயிருந்து பந்தய மைதானத்திலே விளையாட்டுப் போட்டிகளிலே பங்கேற்க வருகின்றவர்கள் பூஜித்த கிரேக்கக் கடவுள் ஜீயஸின் சிலை ஒலிம்பியாவிலே அமைக்கப்பட்டது.

அதிசயங்கள் ஏழு எனக் குறிப்பிடப்பட்ட அந்த வேளையில் பாபிலோனிலே தொங்கும் தோட்டம்; ஏசியா மைனரில் கொற்றவை போல் கோபம் கொள்ளக் கூடிய தேவதை என்று கிரேக்கப் புராணம் வர்ணித்த ஆர்டிமிசுடைய அழகான ஆலயம்; பாபிலோன் பேரரசனான ரெட்டான் ஆபெலுடைய நினைவாகக் கட்டப்பட்ட அழகான கல்லறை; வருகிற கப்பல்களுக்கெல்லாம் வழிகாட்ட அலெக்சாண்டிரியாவில் உயர்த்தப்பட்ட கலங்கரை விளக்கம்; ஓ! சூரியக் கடவுளே உனக்காக நாங்கள் வெண்கலத்திலே சிலை வடிக்கின்றோம். பகை மறந்து அமைதி நிலவட்டும் என்று கிரேக்கர்கள் ரோட்ஸ் தீவிலே 86 அடி உயரத்திலே எழுப்பிய The Colossus of Rhodes' என்று அழைக்கப்பட்ட அந்த வெண்கலச் சிலை; இவற்றில் பல அதிசயங்கள் அழிந்துவிட்டன.

என்றாலும் இன்றைக்கும் அழியாமல் விண்ணளாவப் பிரமாதமாக எழுந்து நிற்கின்ற - எகிப்து தேசத்தில் நைல் நதியின் மேற்குக் கரையிலே நிர்மாணிக்கப்பட்ட பிரமிடுகள்.

இன்றைக்கு ஏறத்தாழ 202 ஆண்டுகளுக்கு முன்னால் அந்தப் பிரமிடுகளுக்கு முன்னாலே நெப்போலியன் பெரும் பிரெஞ்சு நாட்டுப் படையுடன் வந்து நின்றான். தன் படை வீரர்களைப் பார்த்துச் சொன்னான். எதிரே உயர்ந்து நிற்கக்கூடிய பிரமிடுகளைக் காட்டிச் சொன்னாள், "From the top of these Pyramides 40 centuries are looking at us" "இந்த பிரமிடுகள் உயரத்திலேயிருந்து 40 நூற்றாண்டுகள் நம்மைப் கொண்டிருக்கின்றன" என்று நெப்போலியன் சொன்னான்.

இதோ திருவள்ளுவர் சிலை எழுந்து நிற்கிறது. இந்தச் சிலை 100 நூற்றாண்டுகளின் தமிழர்களின் தம் சிந்தனைச் செல்வமாக - தமிழர்தம் வரலாற்றுச் சின்னமாக இதோ எழுந்து நிற்கிறதே. "From the Thiruvalluvar statue 100 centuries are looking at us" இந்தச் சிலையைப் பார்க்கின்றபோது 100 நூற்றாண்டுகள் நம்மை உற்று நோக்கிக் கொண்டிருக்கின்றன.

ஏழாயிரம் ஆண்டுகளுக்கு முன்னால் - ஏறத்தாழ 10000 ஆண்டுக்கால வரலாற்றுக்குச் சொந்தக்காரர்கள் தமிழர்கள் 7000 ஆண்டுகளுக்கு முன்னாலே எழுந்த முதற்சங்கம்; ஏறத்தாழ 3000 ஆண்டுகளுக்கு முன்னாலே தொல்காப்பியனைத் தந்த கபாடபுரம் தந்த இடைச் சங்கம்; இதோ எதிரே தெரியக்கூடிய ஆழ்கடலுக்கு உள்ளே உறங்கிக் கிடக்கின்ற பரந்து கிடக்கக் கூடிய குமரிக் கண்டம் என்று அழைக்கப்படுகின்ற பழந்தமிழ்நாடு - அங்கு பாய்ந்து ஓடிய பஃறுளியாறு, உயர்ந்து ஓங்கிய குமரி மலை. அங்கு வாழ்ந்த தமிழினம் அவர்களுடைய எண்ணத்தை அவர்களுடைய வாழ்க்கை முறையை வாழ்க்கைச் சட்டத்தை வள்ளுவர் திருக்குறளாகச் சொன்னார்.

சிந்தனையாளர்கள் பலர் உலகத்திலே தோன்றியிருக்கிறார்கள்.

நாகரிகம் பழைமையாக எங்கெல்லாம் வளர்ந்ததோ அங்கெல்லாம் சிந்தனையாளர்கள் தோன்றியிருக்கிறார்கள்.

கிரேக்கத்தில், ரோமாபுரியில், சீனத்தில் எகிப்தில் என எத்தனையோ சிந்தனையாளர்களை பிளாட்டோ அரிஸ்டாடில் கன்பூஷியஸ் என வரிசைப்படுத்துவார்கள்.

சிந்தனையாளருக்கும் எட்டாத கருத்துக்களை ஆனால் எந்த அவர்கள் அறியாத உணர்வுகளை தந்தவர் நம்முடைய திருவள்ளுவர்.

 விண்ணையும் மண்ணையும் திருமால் அளந்ததாக மாபலி சக்கரவர்த்தியின் புராணத்திலே சொல்லுவார்கள்.

"மாலும் குறளாய் வளர்ந்து இரண்டு மானடியால் ஓர்ந்தளந்தான் வள்ளுவர் தாம் குறள் வெண்பாவடியால் உலகளந்தார் தம் எண்ணத்தையெல்லாம் அளந்தார் ஓர்ந்து"

கோடானு கோடி மக்களுடைய உணர்வுகளை எண்ணி உணரக் கூடிய ஆற்றல் வள்ளுவருக்கு இருந்தது.

ஒரு சிந்தனையாளருடைய சிறப்பு ஒரு நூற்றாண்டில் உருவாகிறது. அது

அடுத்த நூற்றாண்டில் மறைந்து விடுகிறது. ஒரு சிந்தனை மறைந்து விடுகிறது. மாறி விடுகிறது. உலகம் பல சிந்தனைகளைப் பார்த்திருக்கின்றது. கருத்தோட்டங்களைப் பார்த்திருக்கிறது. ஆனால், திருவள்ளுவருடைய எண்ணம் ஆயிரம் ஆயிரம் ஆண்டுகள்

கடந்தும் நிற்கின்றதென்றால், கண்ணுக்கு விருந்தாக மட்டுமல்ல. எண்ணத்தையும் பண்படுத்துவதற்காக அவருக்கு இந்தச் சிலை அமைக்கப்பட்டிருக்கின்றது.

*மனதையும் பண்படுத்தும் சிலை இது !*

சந்திர மண்டலத்திலிருந்து பார்த்தாலும் கூட ஒரு கோடு போல காட்சியளிக்கிறது என்று சீனத்து பெருஞ்சுவரை வர்ணித்தார்கள்.

காலத்தின் கன்னத்திலே வடிந்த கண்ணீர்த் துளி என்று கவியரசர் தாகூரால் பாராட்டப்பட்ட தாஜ்மகால் யமுனைக் கரையில் சிறப்பான அதிசயமாகத் திகழுகிறது. 

சுதந்திர தேவியினுடைய சிலை வடித்த கஸ்டாஃப் ஈஃபல் தான் பாரீஸ் நகரத்தினுடைய ஈஃபல் டவரினைக் கூட அமைத்தான்; அந்த கோபுரம் கண்ணுக்கு விருந்தாக இருக்கலாம். ஆனால் கருத்தைப் பண்படுத்தும் விதமாக அண்ணன் கலைஞர் அவர்களே, நீங்கள் நிறுவியிருக்கக்கூடிய சிலை - திருவள்ளுவர் சிலை இங்கே எழுந்திருக்கின்றது. எழுந்து நிற்கின்றது இந்தச் சிலை.

வருகின்றவர்களுடைய உள்ளத்தைப் பண்படுத்துகிற இடமாக இங்கே பாறைகள் பல உண்டு.

"குமரிப் பாதம் கொற்கையில் வணங்கி " என்று சீத்தலைச் சாத்தனார் மணிமேகலைக் காப்பியத்தில் சொன்னார்.

அப்படிப்பட்ட பாறைகளில் ஒன்றில்தான் விவேகானந்தர் தவமிருந்ததாகச் சொன்னார்கள். சிகாகோ நகரத்திலே பல்வேறு சமய நம்பிக்கை கொண்டவர்கள் கூடியிருந்த இடத்தில் மத நல்லிணக்கத்தையும் ஏற்படுத்தக் கூடிய கருத்தை 'சகோதர சகோதரிகளே' என்று சொல்லி உரையைத் தொடங்கிய விவேகானந்தருக்கு இங்கே மண்டபம் அமைக்கப்பட்டிருக்கின்றது.

இந்த நாளிலே விழாவின் மூலம் நாட்டு மக்களுக்கு, தமிழர்களுக்கு தமிழ்ச் சமுதாயத்திற்கு, உலகத்திற்கு சொல்லப்படுகின்ற கருத்து என்ன?

"பிறப்பொக்கும் எல்லா உயிர்க்கும்" என்றான் வள்ளுவன். 

இங்கே உரையாற்றிய பலரும் அதைச் சுட்டிக்காட்டியிருக்கிறார்கள். அந்த உணர்வுகளை வளர்ப்பதற்குப் பயன்படட்டும் இந்தச் சிலை திறப்பு விழா.

தமிழர்களின் சிந்தனைக்கு நிகரானது உலகில் எதுவும் இல்லை என்று பெருமைக்காக சொல்லவில்லை உண்மையைத்தான் எடுத்து வைக்கிறோம்.

"மனத்துக்கண் மாசிலன் ஆதல் அனைத்தறன்

ஆகுல நீர பிற"

என்ற அறன் வலியுறுத்தவை.

"அன்பிற்கும் உண்டோ அடைக்குந்தாழ் ஆர்வலர்

புன்கண்நீர் பூசல் தரும்"

என்ற பன்புடைமையை,

"கொன்றன்ன இன்னா செயினும் அவர்செய்த

ஒன்று நன்று உள்ளக்கெடும்"

 என்கின்ற செய்நன்றியறிதலை,

 "சமன்செய்து சீர்தூக்கும் கோல்போல் அமைந்து ஒருபால் கோடாமை சான்றோர்க்கு அணி"

என்ற நடுவுநிலைமையை 

"விருந்து புறத்ததாத் தானுண்டல் சாவா வேண்டற்பா ற்றுன்று"

என்கின்ற விருந்தோம்பலை.

"ஆற்றுவார் ஆற்றல் இகழாமை போற்றுவார் போற்றலுள் எல்லாம் தலை"

என்கின்ற பெரியோரை பிழையாமையை

 "ஆற்றுவார் ஆற்றல் பசியாற்றல் அப்பசியை மாற்றுவார் ஆற்றலின் பின்"

என்ற ஈகையை,

"உள்ளத்தால் பொய்யாது ஒழுகின் உலகத்தார் உள்ளத்துள் எல்லாம் உளன்"

என்கின்ற வாய்மையை

"தொட்டனைத்தூறும் மணற்கேணி மாந்தர்க்குக் கற்றனைத் தூறும் அறிவு"

எனும் கல்வியை,

"தீயவை தீய பயத்தலால் தீயவை தீயினும் அஞ்சப் படும்"

என்கின்ற தீவினையச்சத்தை,

பெயக்கண்டும் நஞ்சுஉண்டு அமைவர் நயத்தக்க நாகரிகம் வேண்டு பவர்

எனும் கண்ணோட்டத்தை,

அகழ்வாரைத் தாங்கும் நிலம்போலத் தம்மை இகழ்வார்ப் பொறுத்தல் தலை"

என்ற பொறையுடைமையை,

"இன்னா செய்தார்க்கும் இனியவை செய்யாக்கால் என்ன பயத்ததோ சால்பு"

என்ற சான்றாண்மையை,

 "அழிவந்த செய்யினும் அன்புஅறார் அன்பின் வழிவந்த கேண்மை யவர்"

என்கின்ற பழைமையை,

"உடுக்கை இழந்தவன் கைபோல ஆங்கே

இடுக்கண் களைவதாம் நட்பு" 

என்கின்ற நட்பை,

"ஈன்றாள் பசிகாண்பான் ஆயினுஞ் செய்யற்க சான்றோர் பழிக்கும் வினை"

என்ற வினைத் தூய்மையை,

''கூற்றுஉடன்று மேல்வரினும் கூடி எதிர்நிற்கும் ஆற்றல் அதுவே படை"

என்ற படை மாட்சியை,

"மயிர்நீப்பின் வாழாக் கவரிமான் அன்னார் உயிர்நீப்பர் மானம் வரின்''

என்ற மான உணர்வை,

"தோன்றிற் புகழொடு தோன்றுக அஃதிலார் தோன்றலில் தோன்றாமை நன்று"

என்கின்ற புகழை,

"எப்பொருள் யார்யார்வாய்க் கேட்பினும் அப்பொருள் மெய்ப்பொருள் காண்ப தறிவு"

என்கின்ற அறிவுடைமையை,

நந்தமிழ் மக்கள் -ஏன்? இந்திய மக்கள் - ஏன்? நானிலத்திலே வாழ்கின்ற அனைத்து மக்களும் பின்பற்றி வாழ்வதற்கு வழிகாட்டும் நுழைவாயிலாகட்டும் இந்தத் திருவள்ளுவர் சிலை என்ற உறுதியினை இந்த திறப்பு விழாவில் மேற்கொள்வோம்.

அமைதி நிலவுகிற - நிசப்தம் நிலவுகிற இந்த நேரத்தில் எண்ணிப் பார்க்கிறேன். இந்த உப்புக் கடல் சூழ்ந்த உருண்ட உலகத்தில் வந்து போகின்ற எல்லா நாளும் சிறப்பான நாட்கள் அல்ல.

அலைகளின் ஓசை எழுகிறது. அலைக்கரங்கள் உயர்த்தப்படுகின்றபோது அந்த ஓசை எழுவது பாறைகளிலே சீறி மோதி அடிக்கின்ற அந்த சப்தம் செவியிலே கேட்கிறது. கேட்கும். 

மௌனமான இரவுகளில் மக்கள் அயர்ந்து தூங்குகின்ற இராத்திரி வேளைகளில் - இந்தக் கன்னியாகுமரி கடல் அலைகளின் ஓசை பாறைகளில் மோதிக் கொண்டே இருக்கும். 

அந்த அலைகள் எழுப்புகின்ற ஓசையில் நம்முடைய உள்ளத்தில் அந்த அலை எழுப்புகின்ற ஒலி குறள் - குறள் - குறள் என்றே ஒலிக்கும் வள்ளுவர் - வள்ளுவர் - வள்ளுவர் என்றே ஒலிக்கும். கலைஞர் - கலைஞர் - கலைஞர் என்றே ஒலிக்கும். 

அந்த ஒலியிலே பழந்தமிழர் வாழ்த்தொலி கலந்து இருப்பதைக் கேட்கிறோம். அந்த ஒலியியே தமிழ்த் தாயின் அருள் மழை ஒலி இணைத்திருப்பதைக் கேட்கின்றேன். பேரறிஞர் அண்ணா அவர்களின் வாழ்த்தொலி இணைந்திருப்பதைக் கேட்கின்றேன்.

வளரட்டும் வள்ளுவம்! உயர்வடையட்டும் தமிழகம்!

இவ்வாறு பேசினார் வைகோ.